Boni wolny od wahań

za dnia bywa, że Boni się zamyśli
najczęściej jednak uśmiecha się
zwłaszcza gdy widzi szczęśliwe twarze rodziców nad sobą
albo zielone liście dębu w czasie pierwszej w jego życiu wiosny
czy też gdy przebywa w ramionach mamy i razem
stoją pod wyjątkowo potężnym, wysokim, starym drzewem
chłopczyk jeszcze nie chodzący, lecz już
pełza z ochotą po podłodze szybko niczym mały samochodzik
w czasie zabawy śmieje się perliście, gdy widzi, jak tata
sam szalenie rozbawiony, udaje, że chce syneczka zjeść
chłopczyk raduje się, gdy trzyma w swych maleńkich dłoniach
kwiaty, zabawki, bochen chleba, najczęściej – własne stópki
czy ostatnio – czerwone jabłko, którego nie chciał tacie oddać
(to wiadomość z pierwszej ręki, czyli od mamy Boniego)
owoc Boni trzyma pewnie, zdecydowanie i w skupieniu
wolny od wahań typu uda się, czy się nie uda
jeśli uda się – to dobrze, nie uda się – żadne dla niego nieszczęście /1
i tak za dnia Boni rozkoszuje się życiem
na siedząco – na kolanach taty przy kwitnących krzewach
i nad brzegiem rzeki
na leżąco – przy mamie w porze karmienia
i w swoim wózku, pod parasolem
chroniącym Boniego przed słońcem
i na macie, jakże często teraz rozłożonej na soczystej trawie
jeszcze częściej, naturalnie, na podłodze w zaciszu pokoju
chłopczyk jest zaciekawiony mocno absolutnie wszystkim
także mierzeniem wzrostu jego ciałka (15.06. liczy 68,5 cm)
zwykle po sytym jedzonku przychodzi pora na odpoczynek
Boni dzisiaj usnął na tacie, główką oparty o jego klatę
zaś babcia po napisaniu tego tekstu funduje sobie
na pierwsze śniadanie
porcję truskawek przyozdobionych śmietaną
(truskawy sezon trwa także w Szczecinie)

/1 W: Vadim Zeland „Transerfing rzeczywistości”, t. IX, zasada nr 23, str.81.
Oparciem jest zasada koordynacji zamiaru: jeśli zdarzenie postrzega się jako pozytywne, to takim się ono stanie. Jeśli świadomie kontrolujesz swoje zdecydowanie, by działać, to możesz uznać, że zarządzasz swoim powodzeniem.