Tańczy piruety

tańczy piruety zimą

w podmuchach wiatru wiruje nieziemsko

idzie w zawody z płatkami śniegu

a sercem  przebywa w polu maków

ściga się ze skowronkiem w locie

uśmiecha się do jego świergocących treli

przegląda się w zwierciadle jeziora

raz lodem, raz przejrzystą wodą pokrytym

widzi same pozytywy i w zimnie, i w cieple

(świat, jak lustro, odbija twój stosunek do niego)

z pomocą techniki czterech pytań pomaga „obudzić się”

Co się dzieje wokół mnie? Co ja teraz robię?

Po co to teraz robię? Czemu robię tak, a nie inaczej?

pomaga zapanować nad myślami

(rzeczywistość to opóźnione odbicie twojego myślokształtu)

ustala własne zasady gry, kierując się cnotami serca:

wdzięcznością, skromnością

dzielnością, współodczuwaniem

zrozumieniem i przebaczeniem

idzie własną ścieżką przez wszystkie pory roku

reżyser – MIŁOŚĆ

mieszkający w przestrzeni serca człowieka