Tańczy piruety

tańczy piruety zimą w podmuchach wiatru wiruje nieziemsko idzie w zawody z płatkami śniegu a sercem  przebywa w polu maków ściga się ze skowronkiem w locie uśmiecha się do jego świergocących treli przegląda się w zwierciadle jeziora raz lodem, raz przejrzystą wodą pokrytym widzi same pozytywy i w zimnie, i w cieple (świat, jak lustro, odbija twój stosunek do niego) z pomocą techniki czterech pytań pomaga „obudzić się” Co się dzieje wokół mnie? Co ja teraz robię? Po co to teraz robię? Czemu robię tak, a nie inaczej? pomaga zapanować nad myślami (rzeczywistość to opóźnione odbicie twojego myślokształtu) ustala własne zasady gry, kierując się cnotami serca: wdzięcznością, skromnością dzielnością, współodczuwaniem zrozumieniem i przebaczeniem idzie własną ścieżką...